Μια "φανταστική" βόλτα στο δάσος..

Σήμερα τα “Αγρίμια” έκαναν μια φανταστική βόλτα στο δάσος!

Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι τα παιδιά περπάτησαν στα μονοπάτια ενός πλούσιου σε βλάστηση και δέντρα δάσους.

Ευτυχώς είχαν καλή παρέα στην περιήγησή τους στη φύση, τους εκπαιδευτικούς μα και την Θεώνη με τον Αχιλλέα, δυο καλούς φίλους από τα παλιά.

Περπάτησαν λοιπόν όλοι μαζί, απόλαυσαν τον καθαρό αέρα, τις ξεχωριστές μυρωδιές των δέντρων, του χώματος, των λουλουδιών... Άκουσαν με χαρά το τιτίβισμα των πουλιών, αντάμωσαν τα φιλόξενα ζώα του δάσους... Κι όταν το απαλό αεράκι φύσηξε, όλοι μαζί μεταμορφώθηκαν σε φύλλα που ο αέρας τα μετέφερε αργά μέσα στο δάσος.

Πώς όμως μαθαίνουμε να αγαπάμε το δάσος; Πώς μπορεί να αισθάνεται η φύση όταν οι άνθρωποι, άθελά τους ή όχι, την καταπατούν και την καταστρέφουν; Αποφασίσαμε λοιπόν να έρθουμε στην θέση των δέντρων που έχουν σπίτι τους το δάσος: άλλοι έγιναν το χώμα, άλλοι ο κορμός, άλλοι τα κλαδιά του δέντρου, η φυλλωσιά και κάποιοι ανέλαβαν το ρόλο της πυρκαϊάς.

Ο αέρας από δροσερός γίνεται αποπνικτικός όταν η φωτιά πλησιάζει το δεντράκι μας, το χώμα ζεματάει, ο κορμός αρχίζει να καίγεται, το ίδιο τα κλαδιά και τα φύλλα... Όλοι αισθάνονται αδύναμοι να αντισταθούν, αβοήθητοι. Ευτυχώς για εμάς είναι μόνο ένα παιχνίδι.. Έτσι γινόμαστε ξανά άνθρωποι που περπατούν στο καμένο δάσος, ο αέρας δεν είναι πια το ίδιο, τα δέντρα, τα λουλούδια, τα ζώα δεν είναι πια στην θέση τους.

Ζωγραφίζει ο καθένας το δικό του μοναδικό, ξεχωριστό δέντρο και γράφει ένα συναίσθημα από τη μια βόλτα στο δάσος. Έπειτα, προτείνει τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσουμε τη φύση.

Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό... Αποφασίζουμε λοιπόν να διαμαρτυρηθούμε υπέρ της προστασίας των δασών! Έχουμε όλοι ευθύνη! Όλοι μαζί πηγαίνουμε στον δήμαρχο της περιοχής και συζητάμε τις σκέψεις μας, διεκδικούμε το καλύτερο για εμάς και το φυσικό μας περιβάλλον.

Φαίνεται πως ο δήμαρχος κάτι θα κάνει τελικά. Ας το ελπίσουμε!!

Υπεύθυνη άρθρου: Μ.Ν. μαζί με την ομάδα τα "Αγρίμια" του ΕΕΕΕΚ Κισάμου

Φωτογραφίες: ΕΕΕΕΚ Κισάμου